...

Jaarboek

Sinco is deze week voornamelijk heel druk bezig geweest met het Jaarboek voor de Malango School met leuke foto's en beschrijvingen van de gebeurtenissen van dit jaar. Daarnaast de afronding van de lessen voor dit jaar en het laatste nummer voorlopig van de schoolkrant, de Malango Minute. Al met al een extra drukke periode zo vlak voor ons vertrek naar Nederland.

Bibliotheek

Ook in de bibliotheek moet ik de zaken netjes op orde hebben zodat we over twee weken op vakantie kunnen gaan.

Frisbee

Aan het einde van het schooljaar is de traditionele Frisbee competitie. Langs de kant zitten de families om aan te moedigen. Er werd op drie dagen aan het einde van de middag gespeeld. In Sinco's klas bad een jongen dat ze niet zouden uitdrogen. Het schoot door Sinco's gedachten dat God dit wel serieus zou nemen en een lekker buitje sturen. De eerste twee middagen eindigden in de regen, maar zoals jullie inmiddels weten, is regen hier geen reden om het spel te staken.

De leerlingen spelen trouwens erg goed frisbee, toegewijd en ervaren.

.

Drama - toneel

Er was een open middag waarop de dramaklassen hun stukjes mochten presenteren.  De leerlingen hadden zelf hun stukjes geschreven, hun decor bedacht en gemaakt en hun medespelers verzameld. Er waren heel knappe stukjes bij, die de harten van de toeschouwers raakten. De thema’s hadden te maken met de verleidingen en keuzes waar christenen voor komen te staan in hun levens.

De "zaal" in "Sinco's" klaslokaal... zoek Roelie

.
Frani beeldde uit hoe je als Christen zo toegeeflijk voor anderen kunt zijn,
dat er geen tijd meer over is om met God te zijn

De jongste leerling van de highschool met haar stukje!

Eén van de speelsters, Danielle, vertolkte iemand die het liefste wat ze bezat moest afstaan. Een moeder die een dochter na een ziekbed verloor en vertrouw je daarna nog op God?

Ze wist zo goed en echt te spelen dat ze verdriet had en tenslotte haar leven weer aan God overgaf,  dat ze diverse mensen, waaronder ikzelf, tot tranen toe bewoog. Voortreffelijk spel. De normaal zo verlegen Danielle is tijdens drama zozeer in haar rol, dat ze een totaal andere persoon verbeeldt en er geen zweem van verlegenheid over is.

School “Assembly”

Vrijdagmorgen was de laatste “assembly” voor dit schooljaar.
De jongste klassen presenteerde zich met enkele liederen, Beverlyn, een leerlinge uit de plaatselijke bevolking mocht een solo zingen, en ze bleek inderdaad potentie te hebben om een prachtige zangstem te ontwikkelen. Ze was nog wat verlegen en ingehouden, maar behalve haar mooie gezichtje heeft ze ook een mooie stem! 

Ook hadden we een klein blokfluit orkestje die het hele jaar hard hadden geoefend met plastik blokfluitjes.  Laten we voorzichtig zeggen dat het niet oorstrelend was, maar de inzet was zeker een applausje waard.
Van de oudere leerlingen werd een Power Point Presentatie gegeven over hun Science onderzoekjes. Dit alles was weer zeer de moeite waard.

Nog één keer Walindi

Zaterdag ging er nog een groep naar Walindi. Het leek ons een goed idee om voorlopig afscheid te nemen van het heerlijke onbewoonde Tropische eiland, even een dagje relaxen tussen al het harde werken om alles vóór de vakantie klaar te krijgen.
We zijn om de beurt van het dak van de boot in het diepe gesprongen, letterlijk dus! Mooie snoekduik van Sinco. 

Sinco was dus ook eens van de partij..

De spullen worden aan land gebracht. Het weer was mooier dan we ooit hebben getroffen, het was weer een adembenemende ervaring om de prachtige koralen te zien en de ongelooflijke hoeveelheid gekleurde vissen in diverse soorten en maten. Ook was er een roofvogel, een lokale buizerdsoort, die zich graag een stukje kip liet voeren.

.

Op de heenweg kwamen we een processie tegen van de Katholieke Kerk. Eer aan Maria, de moeder van Jezus!

..,en ook nog even een beeld van de weg, die in dit langdurige regenseizoen
vaak onder water stond...

Afscheid

Vandaag nemen we voorlopig afscheid van de familie Sehorn, Beulah, Kelly en hun 4 kinderen. Ze hebben hard gewerkt om hun schoolwerk vervroegd klaar te krijgen, zodat ze morgen op het vliegtuig kunnen. Ze zullen de komende maanden in Engeland, het thuisland van Beulah, doorbrengen. Na de zomervakantie hopen we hen weer terug te zien.

Echt Papua Nieuw Guinea

Hier volgen nog wat beelden van wat ik gezien heb toen ik in de Bush was. Dit is typerend voor dezen mensen dat ook de kinderen van jongs af aan leren van alles en nog wat op hun hoofd te dragen.
Het kleine vliegtuigje bevoorraadt de families in de Bush. Bij de families waar ik logeerde hadden ze een motorvoertuigje met een laadruimte. Maar op een bepaald moment was dat voertuig tijdelijk defect. Hoe krijg je dan de spullen bij de huizen van de zendelingen die toch nog een aardig eindje verderop zijn. Geen probleem, voor een kleine beloning, hetzij wat geld, hetzij wat crackers, willen de kinderen graag meehelpen .

.
“ In de rij voor het uitladen”

.

.

 Het was echt een aandoenlijk gezicht hoe ze achter elkaar aan liepen  met dozen en pakketten. Sommigen zelfs een paar dozen op elkaar!

  Het leren begint met nadoen! Let op het kleine kindje!

Als er foto’s gemaakt worden komen ook alle kinderen tevoorschijn, ook al zullen ze de resultaten nooit te zien krijgen willen ze toch altijd graag poseren, en nu we met de digitale camera’s direct even naar de plaatjes kunnen kijken, zijn ze ook heel nieuwsgierig en moeten meestal vreselijk lachen als hun vriendjes in beeld zien, en als ze zichzelf zien, lachen ze heel verlegen, maar lachen doen ze!

Tot volgende week!

***
Hoe prachtig is het
dat niemand
een seconde
hoeft te wachten
om te beginnen
met de wereld
te verbeteren!

Anne Frank - Joods meisje
dat in de oorlog
in een concentratiekamp
overleed.

***

Ons thuisfront heeft een mooie site met o.a. een forum over zending!

...

PS. Ik lees altijd met veel interesse en geprikkeld door de humor de columns van

COLUMNCHRIST

Neem een kijkje!